အလင္းအမွူန္ဆုိတာ
မ်က္ကပ္မွန္တပ္စရာမလုိေအာင္
ၾကည္လင္ ျပတ္သားတယ္
စိတ္ကုိ ခဏလြင့္ပစ္ၾကည့္တယ္
နင္ရွိေနတဲ့ အရပ္ဆီသုိ ့ေပါ့။
ၾကည္လင္ ျပတ္သားတယ္
စိတ္ကုိ ခဏလြင့္ပစ္ၾကည့္တယ္
နင္ရွိေနတဲ့ အရပ္ဆီသုိ ့ေပါ့။
မေရာင့္ရဲနုိင္တာမဟုတ္ဘူး
မလြမ္းပဲကုိမေနနုိင္တာ
ေပးစာနဲ ့ယူစာ
စကားေတြမ်ားတဲ့ေန ့က
နင့္ကုိ ငါ့ခႏၶာကုိယ္ထဲ ခဏထုတ္ပစ္ခဲ့ရင္း
ေျခရာေတြကုိ တုပ္ေႏွာင္ပစ္ခဲ့မိတယ္။
လႊင့္လုိက္ေပါ့ လိပ္ျပာငယ္
ေသဆုံးသြားတဲ့ ငါ့ရဲ ့စ်ပနေပၚမွာ
ခဏျဖစ္ျဖစ္၀ဲလုိက္ေပ့ါ
စပယ္ပန္းေတြနဲ ့အတူ ႏွင္းဆီပန္းေတြပါ
အေဖာ္ထားခဲ့ေပးတယ္...။
ကြ်န္မ ေသဆုံးျခင္းႏွင့္အတူ
ခ်စ္ျခင္း တရားေတြကုိ
အလွမုိးထားခဲ့တယ္
ကြ်န္မ ရွင္သန္ျခင္းႏွင့္အတူ
အလြမ္းေတြ ျဖန္ ့က်က္ထားခဲ့တယ္.။
ဒဏ္ရာ က်က္ျခင္းမက်က္ျခင္းေပၚမွာ
ေစာဒက မတက္ပါနဲ ့ေတာ့
နုတ္ယူသြားခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ ့လိပ္ျပာေလးရယ္
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားခဲ့ရတဲ့
ငါ့ရဲ ့ႏွလုံးသားတစ္စုံရယ္
နင့္ေမ့နုိင္တဲ့ တစ္ေန ့ သျဂိဳလ္ေပးဖုိ ့မေမ့ပါနဲ ့။
သူ ပ်ံသန္းနုိင္ပါေစ
သူခ်စ္ေသာသူရဲ ့ႏွလုံးသားတစ္စုံနဲ ့အတူ
သူခ်စ္ေသာသူရဲ ့အလြမ္းအပုိင္းအစေတြနဲ ့အတူ
မနက္ျဖန္ လင္းေရာင္မ်ားသန္းခဲ့ရင္ျဖင့္
သူ ေသဆုံးသြားျခင္းကုိ သိနုိင္ပါေစ။။
ကဗ်ာရိပ္
6\8\2014
0 ခုျပန္လည္ေျပာဆိုထားသည္။:
Post a Comment